Zo, we zijn nu een dikke week thuis.
Al doet de foto anders vermoeden, we hebben geen echte jetlag gehad. Door de prettige terugvlucht (met veel slaap voor Claudia en wat minder voor Salvador) en door eenmaal terug bezig te blijven hielden we het de eerste dag goed vol. Tot een uur of 20 à 20.30u dan... We hadden geen last van nachtelijke verstoringen, gewoon tot de ochtend geslapen en daarna waren we eigenlijk al wel 'door'. Aan de temperatuur wennen is voor Salvador wat moeilijker. Claudia heeft haar thermostaat gereset door 2x naar de sauna te gaan.
De Scirocco van Sal moest even 'aan de life-support' na 3 maanden stilstaan.
Claudia dacht afgelopen dinsdag dat ze aan het hallucineren was (video):
In dit allerlaatste blog is het tijd om eens de balans op te maken en terug te denken aan onze prachtige tijd in Australië.
Hoeveel kilometer hebben we eigenlijk in totaal afgelegd? Volgens de Polarstepsapp 44.215km. Deze app houdt op basis van je GPS locatie de kilometers bij en zou dus vrij nauwkeurig moeten zijn, al blonk Australië niet uit in goede GPS ontvangst (de navigatie op onze telefoons werkte in de auto met vertraging; niet heel handig). Wie weet hebben we dus nóg wel meer afgelegd.
Het is in elk geval ruimschoots meer dan een rondje om de aarde. Die meet rond de evenaar namelijk 40.075km in omtrek.
De meeste kilometers hebben we natuurlijk in een vliegtuig doorgebracht. Toch hebben wij meer dan een kwart hiervan, namelijk 11.861km met de auto afgelegd. Claudia heeft 9.138km gereden en Salvador 2.723km, dit omdat er geen mogelijkheid was om een camper met handbediening te huren. In 83 dagen is dat gemiddeld 143km per dag...
Gek genoeg hebben we tijdens al deze kilometers helemaal geen Australische 'soundtrack' kunnen samenstellen. Vaak hoor je op de radio telkens één bepaald nummer wat dan gevoelsmatig bij de reis gaat horen. Zodat je automatisch terugdenkt wanneer dat nummer hoort. De muziek was gewoon te divers voor dit fenomeen. Wel hebben we heel veel Michael Jackson geluisterd (via Spotify en op de USB die we hadden meegenomen). Als zender hebben we het meest geluisterd naar 'Triple J', de Australische 3FM qua muziekstijl.
Het weer was gemiddeld denken we rondom de 29 graden. Met flinke uitschieters naar boven. Op de warmste dag raakte het kwik de 44 graden. De koudste temperatuur die we op het klokje van de auto zagen was 8 graden ('s avonds laat in de Blue Mountains).
Wat was nu het mooiste dat we tijdens de hele reis hebben gezien? Als we 'groot' denken, in Nationale Parken dus, denkt Claudia dat the Daintree Forrest, Wave Rock en the Flinders Ranges strijden om de top drie. Maar na de keuze ontstaat er direct tijfel. "Tja, The Blue Mountains, net boven Sydney, waren toch ook bijzonder... Plus dat prachtige blauw van the Blue Lake in Mount Gambier, die zoutmeren noordelijk van Perth, the Pinnacle Dessert, the Cathedral Figtree! En wat te denken van alle parelwitte stranden met prachtige baaien en die heldere blauw/groene zee??" Kortom het is lastig kiezen. Salvador waagt zich er daarom helemaal niet aan.
We vonden Brisbane de leukste stad. Perth en Melbourne moeten het doen met een gedeelde tweede plek. Sydney viel erg tegen en Adelaide hebben we niet goed genoeg onderzocht voor een juryrapport.
Het leukste om te doen was BY FAR het Skydiven! Eigenlijk hadden we aan de westkust nog een 'duik' willen doen, maar dat is er helaas niet meer van gekomen (door tegenvallend weer op Rottnest Island de laatste week van onze trip).
Het snorkelen in the Great Barrier Reef viel tegen dus was denken we de misser van de vakantie. Mede omdat we er ons veel van hadden voorgesteld. Iets dat (wat ons betreft) ook veel te veel 'gehyped' is, zijn The Twelve Apostles. Ja, dat zijn mooie rotsen, tegen een mooie achtergrond. Maar the Great Ocean Road staat helemaal vol met dat soort afgebrokkelde losstaande rotsformaties. Nu het er geen twaalf meer zijn is het niet zo spectaculair en veel te toeristisch.
De meest bijzondere ontdekking was 'the Rabbit Proof Fence'. Wij hadden allebei van de konijnenplaag gehoord, maar dat er zo'n bijzonder hekwerk was opgericht, daar hadden we echt nog nooit van gehoord.
De leukste camping was waarschijnlijk Grady's River Retreat, hoewel ook andere plekken om de eer strijken. Juist bijvoorbeeld Hancock's Lookout, een bushcamping zonder enige voorziening (als in toilet o.i.d.) gaf ons veel rust en een bijzonder gevoel. Helemaal 'alleen' zijn onder de sterrenhemel is zo bijzonder, geen menselijke geluiden om je heen, nergens bebouwing in het blikveld en slechts kangaroo's als buren. Wauw...
Alle wildlife die we hebben gespot opgesomd: waarschijnlijk een Quenda, een slang, een Echidna, een varaan, twee of drie hagedisachtigen, minstens 5 roggen, een aantal grote spinnen, een aantal koala's, een groepje Walibi's, flink veel Kookaburra's en Magpie's, vrij veel emu's, heel veel kangaroo's en ontelbaar veel papegaaiachtigen. Hebben we dan nog authentieke Australische dieren gemist? Jazeker, we hebben geen krokodillen, geen Wombats, geen Plathypus (vogelbekdier) en geen Possums kunnen spotten. We zijn dan ook naar geen enkel 'Wildlife Park' geweest. Daar stikt het in Australië van. Wij wilden de natuur in de natuur ervaren, geen zielige beestjes in (te) krappe hokken met (te) weinig schaduw aanschouwen.
Nog wat kleine reisweetjes:
Het snoepje dat we nu associeren met Australië is gek genoeg de 'boterbabbelaar' à la Werchters Echte. Die hebben we in de auto namelijk telkens gesnoept.
Het meest bijzondere eten was toch wel het 'After Burner' gedroogde worstje. WHOE!! We kunnen allebei goed tegen pittig eten. Maar dat BRANDDE in je mond. Precies zoals de naam zegt ging het tijdens het kauwen nog prima. Maar daarna ontplofte alle capsicaïne in je mond. PHOEW! Voor de liefhebbers; wij kochten hem in Warrnambool bij Cheeseworld.
Ons favoriete restaurant was waarschijnlijk Heno & Ray in Perth, een tapas restaurant met een perfecte ambiance, gezellig personeel en een hele goede kaart! Hmm....
De lekkerste cocktail hebben we gehad in Margaret River, bij Elkamo. Alleen we hebben geen idee meer hoe het drankje precies heette. Bovendien waren er heel veel lekkere lokkertjes daar. Een aanrader! Voor onszelf mixte Claudia vooral vaak de campingvariant van een Tequila Sour. Dat wil zeggen niet met maatbekertjes, maar op het oog, niet met een cocktailshaker, maar roeren totdat het koud genoeg is en meestal ook niet met vers fruit; citroen en limoen uit een knijpflesje volstaan namelijk ook bij gebrek aan beter. Voor rode wijn vonden we het te warm, dus we dronken rosé en meestal zelfs bubbels, want die waren goedkoper dan de gewone wijn... Wij vermoeden dat de Aussies alle goede wijn (goedkoop) naar Europa verschepen en dat ze zelf alleen het dure spul houden, want de wijn aldaar in de winkel viel al snel onder het kopje van mwah... Beetje duur.
Samenvattend, het antwoord op de vraag 'hoe was het?'
AWESOME!! 😍
Bye bye nu mensen!! Dit was het
👋🏼👋🏼